Porozmawiamy o trudnej relacji na linii twórca-krytyk filmowy-widz. Są widzowie, którzy decydują się na wybór filmów po przeczytaniu recenzji czy wysłuchaniu opinii krytyka, ale to komentarze na Twitterze czy forum okazują się mieć coraz większy wpływ. Każde oko jest w stanie dostrzec coś innego w dziele filmowym – sporo zależy od kompetencji kulturowych, doświadczenia czy potrzeb odbiorcy. Przy takich różnicach w postrzeganiu kina rodzi się polemika, która pozwala na dialog i głębsze analizy krytyczno-filmowe. Ale czy jest na nią miejsce? Jak doszło do poszerzenia dyskursu i czy social media mają na niego negatywny, a może pozytywny wpływ? Jak jakościowa krytyka filmowa ma się do ograniczeń redakcji – czy jest miejsce w dużych mediach na większą refleksję o kinie? Czego oczekują czasopisma i za jakie teksty płacą? Jaka w tym obiegu jest rola festiwali filmowych? Dają one szansę na dialog twórcy z widzem? Czy pośrednikiem w tym kontakcie jest krytyk filmowy? Reżyserzy tworzą, aby wywołać reakcję, ale czy wystarczą im emotikony i gwiazdki przy krótkiej recenzji? Czy odbiorca, który sam chce być nadawcą treści – influencerem, youtuberem – oczekuje następców Bolesława Lewickiego, Marii Kornatowskiej i prawdziwie zaangażowanych krytyków, niczym z Cahiers du Cinéma?