Filmy 14. FKA
Oscary 2017 – Hiszpański kandydat do nagrody za Najlepszy Film Nieanglojęzyczny, MFF Berlinie 2017 – Kryształowy Niedźwiedź za najlepszy film pełnometrażowy, Nagroda Specjalna za najlepszy debiut filmowy, Nagrody Goya 2018 – Najlepszy aktor drugoplanowy David Verdaguer, Najlepsza debiutująca aktorka Bruna Cusi, Najlepszy debiut reżyserki Carla Simón
Reż. Carla Simón, 2017
Czas trwania: 96 min.
Scenariusz: Carla Simón
Produkcja: Hiszpania
Zdjęcia: Santiago Racaj
Obsada: Laia Artigas, Bruna Cusí, David Verdaguer, Paula Robles, Isabel Rocatti, Montse Sanz, Berta Pipó, Etna Campillo, Paula Blanco, Quimet Pla, Josep Torrents, Noemí Piñana, Ricard Catalina, Jordi Figueras, Arnau Ferrer
Nazwisko Carli Simón jest dziś synonimem ciepła i szczerości na ekranie. Zanim świat europejskiego kina artystycznego zdążył zachwycić się katalońską reżyserką przy premierze „Alcarràs”, Simón zaprezentowała swój spektakularny debiut w podczas Berlinale. „Lato 1993” to czarująca i niebanalna podróż w czasie. Reżyserka przedstawia spokojną Fridę, sześcioletnią dziewczynkę, która po stracie matki musi opuścić ukochaną, rodzinną Barcelonę i nauczyć się żyć od nowa. Bohaterka przenosi się na spokojną wieś. Życie pośrodku pięknej, cichej natury zakłócają jednak przykre wspomnienia. „Lato 1993” to wiarygodny i wzruszający comfort-film o adaptacji, naturze oraz dziecku, którego perspektywa tworzy typową już dla Carli Simón poruszającą narrację.
Zobacz zwiastun filmu TUTAJ
W MEDIACH:
«Cherubinowa, malutka Paula Robles jako Anna to esencja naturalnej słodyczny. Za to Laia Artigas w roli protagonistki zachwyca zdyscyplinowaniem. Zazwyczaj wycofana, potrafi jednak ukazać na swojej odrobinę chłopięcej twarzy pełną gamę emocji, kiedy wymaga tego scenariusz. Mocno kojarzy się z młodą Aną Torrent z „Nakarmić kruki” Carlosa Saury. Jest tym samym rewersem rozbrykanej Brooklyn Prince z zeszłorocznego „The Florida Project”.»– Grzegorz Narożny, Pełna Sala, przeczytaj recenzję
CARLA SIMÓN. Urodzona w 1986 roku w Barcelonie. Gdy miała sześć lat, oboje jej rodzice zmarli na AIDS, a opiekę nad dziewczynką przejęli krewni mieszkający w północnej Katalonii. Wiele lat później Simon wróciła do tamtych doświadczeń w swoim pełnometrażowym debiucie „Lato 1993” (2017), który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki i został wybrany jako hiszpański kandydat do Oscara. Drugi pełnometrażowy film Simon „Alcarràs” otrzymał Złotego Niedźwiedzia w Berlinie i przeszedł do historii jako pierwszy nagrodzony tą nagrodą film, w którym bohaterowie porozumiewają się w języku katalońskim.
