The Old Oak/The Old Oak
2023, 92 min.
Sekcja: Krytyczne premiery
Szkoła Filmowa, Sala Z1
pokaz przedpremierowy

Nagrody i selekcje: MFF w Cannes 2023 – Nagroda Jury Ekumenicznego – Wyróżnienie specjalne Ken Loach
Reżyseria: Ken Loach
Scenariusz: Paul Laverty
Producent: Rebbeca O’Brien
Obsada: Dave Turner, Ebla Mari, Debbie Honeywood, Col Tait, Trevor Fox
Kraj: Wielka Brytania, Francja, Belgia

Podupadający pub „The Old Oak” jest symbolem porozumienia pomiędzy dwiema społecznościami, które niezwykle się od siebie różnią.

Osada górnicza zlokalizowana w północno-wschodniej Anglii przestaje być miejscem, w którym mieszkańcom żyje się dobrze. Kopalnie są sukcesywnie  zamykane, a co za tym idzie, coraz więcej osób traci pracę. Ludność jest zmuszona do migracji „za chlebem”. Tylko drzwi pubu „The Old Oak” pozostają jak zawsze otwarte dla wszystkich. Pomimo poważnego kryzysu w miasteczku właściciel pubu TJ Ballantyne (Dave Turner) stara się podtrzymywać w pubie atmosferę lepszych czasów.

W pustych domach zostawionych przez mieszkańców osady osiedlają się uchodźcy z Syrii. Wśród nich znajduje się Yara (Ebla Mari), dokumentująca otaczający ją świat za pomocą aparatu. Kobieta poznaje TJ-a. Szybko okazuje się, że więcej ich łączy niż dzieli.

POKAZ STACJONARNY
Zobacz zwiastun: TUTAJ

W MEDIACH:

„To kontekstowe skomplikowanie ostrzy zęby na Loacha w starym stylu; skupionego na złożoności społecznych problemów, socjologicznie ciekawskiego, szukającego źródeł, a nie tylko naświetlającego skutki swoim moralnym reflektorem”.
– Maciej Satora, Filmweb, czytaj recenzję tutaj.

«Loach nie atakuje „godnych ubolewania” białej klasy robotniczej; przeciwnie. Myśląc globalnie, działając lokalnie, odnosi się do nich życzliwie; są tacy sami jak ich ofiary. Siły rynkowe i interesy geopolityczne postawiły ich w tej samej sytuacji, co nieszczęsnych syryjskich przybyszów, wobec których zachęca się do okazywania nienawiści, aby czuć się samemu dobrze. ».
– Peter Bradshaw, The Guardian, czytaj recenzję tutaj.

Ken Loach. Twórca, który za pomocą swoich filmów reaguje na otaczającą go rzeczywistość. Brytyjski reżyser swoje robotnicze pochodzenie manifestuje w dążeniu do ekonomicznej przemiany. Loach jest prekursorem nowego gatunku filmowego — docudramy, który wykorzystując techniki typowe dla filmów dokumentalnych porusza istotne zagadnienia społeczne. Reżyser został uhonorowany m.in. na festiwalach w Cannes czy Wenecji.

TAGI: emigracja, kryzys ekonomiczny, kino brytyjskie