The Death of Mr. Lazarescu / Moartea domnului Lăzărescu
2005, 153 min

Nagrody i selekcje: MFF Cannes 2005 – Przegląd Un Certain Regard (Najlepszy film), Film Independent 2006 – Najlepszy film zagraniczny (nominacja), Europejska Akademia Filmowa 2005 – Najlepszy europejski reżyser roku (nominacja), Najlepszy europejski scenarzysta roku (nominacja)

Reżyseria: Cristi Puiu
Obsada: Ion Fiscuteanu, Luminiţa Gheorghiu, Adrian Titieni, Alexandru Fifea, Alina Berzunţeanu, Clara Vodă, Dan Chiriac, Dana Dogaru, Doru Ana, Dragoş Bucur
Kraj: Rumunia

[POKAZ STACJONARNY]

Tragedia człowieka, któremu nikt nie chce pomóc…

Sześćdziesięciotrzyletni wdowiec, pan Lăzărescu, mieszka w bloku z trzema kotami. Pewnego dnia, gdy poczuł się źle, poprosił o pomoc sąsiadów. Wezwano pogotowie. Lekarz zdecydował się umieścić pana Lăzărescu w szpitalu. Personel placówki nie chce jednak przyjąć mężczyzny na oddział, podejrzewając u niego alkoholizm. Pana Lăzărescu odsyłają do innego szpitala, później znów do innego, i do kolejnego…

„Śmierć pana Lăzărescu” Cristi Puiu to prawdziwy kamień milowy w historii kina rumuńskiego. Dzięki niemu wkroczyło ono do historii kina światowego, zajmując od razu wysoką pozycję. Zdobywca Un Certain Regard w Cannes w 2005 roku to jeden z tych filmów, które szczególnie poruszyły widzów na Zachodzie, obnażając patologiczną rzeczywistość społeczną – niewydolny system opieki zdrowotnej w postkomunistycznym kraju Europy Wschodniej.

W mediach:

«Rumunia jak zawsze mistrzem Polski. Piękna podróż po pokomunistycznej służbie zdrowia z autentycznym, niewidzialnym aktorstwem. Wina leży wszędzie.»
— Jakub Dębski, recenzja kapsułkowa na portalu Filmweb

«Boleśnie zimny i prawdziwy film, ogląda się jak zapis prawdziwych wydarzeń. Absurd realności.»
— Marcin Prymas, recenzja kapsułkowa na portalu Filmweb

«Nieoczekiwanie wielki, humanistyczny film, który nie zostawia widza obojętnym.»
— Jerzy Płażewski, Kultura Onet, czytaj całość tutaj

Cristi Puiu
Rumuński reżyser i scenarzysta filmowy. Uważany powszechnie za odnowiciela współczesnego kina rumuńskiego i „ojca chrzestnego rumuńskiej nowej fali”. Laureat Złotego Niedźwiedzia za najlepszy film krótkometrażowy „Papierosy i kawa” z 2004 roku. Na festiwalu filmowym w Cannes bywał dwukrotnie: jego „Śmierć pana Lăzărescu” został Najlepszym filmem  Przeglądu Un Certain Regard (2005), a 11 lat później „Sieranevada” rywalizowała o Złotą Palmę, a także była rumuńskim kandydatem do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Tagi: kino rumuńskie, dramat egzystencjalny, opieka zdrowotna, rumuńska nowa fala

Sekcja „Rumuński Akapit” jest realizowana we współpracy z Rumuńskim Instytutem Kultury.