Obraz, reż. Bogdan Dziworski, 1979, 8 min.

Artystka pod wpływem emocjonalnych napięć i kontaktu z otoczeniem rozpoczyna pracę nad obrazem. Przeżywane przez nią stany są źródłem twórczego natchnienia, które obserwuje kamera. Towarzyszenie bohaterce połączone jest z impresją czarno-białych, zimowych widoków i nostalgiczną muzyką Jana Fredy.

Kraksa, reż. Edward Etler, 1963, 18 min.

Na miejscu wypadku pracują służby: policja i pogotowie, które do szpitala zabiera młodą dziewczynę. Film w znaczący sposób przypomina, że zbytnia zuchwałość na drodze może szybko zamienić romantyczną przejażdżkę w koszmar. Kierowcy odpowiedzialni są nie tylko za swoje zdrowie i życie, ale też pasażerów i innych uczestników ruchu drogowego. Filmowi Edwarda Etlera towarzyszy muzyka Krzysztofa Komedy – wybitnego polskiego kompozytora.

Interpretacje, reż. Jarosław Brzozowski, 1965, 16 min.

Trzech malarzy: Tadeusz Brzozowski, Jerzy Nowosielski i Ludwik Maciąg, zostaje zaproszonych do eksperymentu malarskiego. Ich zadaniem jest narysować ten sam widok pleneru. Efektem różnych technik artystów są trzy różne obrazy. Sztuka staje się ekspresją wnętrza każdego z malarzy, a sam eksperyment udowadnia jak odmiennie można postrzegać ten sam moment. Refleksje na ten temat są w filmie Jarosława Brzozowskiego połączone  z muzyką Krzysztofa Pendereckiego.

Abakany, reż. Kazimierz Mucha, 1970, 13 min.

Magdalena Abakanowicz to artystka, która zainspirowana gobelinami zaczęła na początku lat 60. tworzyć miękkie, tkane formy rzeźbiarskie. Od jej nazwiska zostały one nazwane abakanami. Twórczyni do swoich prac wykorzystuje różne materiały takie jak wełna, sznur czy włosie, które tka w abstrakcyjne kształty. Jej dzieła możliwe do obejrzenia z każdej strony, są także inspiracją dla artystów z całego świata. Prezentacji abakanów towarzyszy muzyka Bogusława Schaeffera i komentarz Tadeusza Bukowskiego.

Cytat z raportu, reż. Andrzej Szczygieł, 1972, 16 min.

Andrzej Szczygieł w swoim filmie popularno-naukowym przedstawia w ikoniczny sposób zniszczenie środowiska naturalnego przez człowieka. Wszystko to w oparciu o pierwszy na świecie dokument na ten temat: raport U’Thanta, który przedstawiony został w 1969 r. na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ. Jednostronne zawłaszczanie sobie zasobów ziemskich będzie w końcu pociągało za sobą nieodwracalne skutki…

Na wyjeździe, reż. Andrzej Barański, 1980, 16 min.

“A tu już wiem: nikt mnie nie woła”.  Młody człowiek krąży po mieście nie wiedząc co ze sobą począć. Marnuje czas nie mając żadnego pomysłu na życie i nie mogąc odnaleźć się w nowym miejscu. Film Andrzeja Barańskiego to opowieść o samotności młodych, którzy zmieniają miejsce zamieszkania. Symboliczne ujęcia ukazujące ten problem połączone są z muzyką polskiego kompozytora Janusza Hajduna tworząc nowatorską formalnie pozycję filmową. 

Kronika fabryki fajansu, reż. Andrzej Papuziński, 1974, 16 min.

W 1973 roku fabryka malowanej ceramiki stołowej we Włocławku obchodzi swoją setną rocznicę założenia. Film Andrzeja Papuzińskiego ze zdjęciami Zbigniewa Rybczyńskiego to dokumentalna impresja przedstawiająca inscenizowane sceny symbolizujące założenie fabryki oraz sekwencje ukazujące tradycyjny tok produkcji malowanego fajansu. Gotowe wyroby zdobią motywy z krajobrazem i folklorem Ziemi Kujawskiej tworzone przez uzdolnione malarki. Obrazom towarzyszy muzyka polskiego kompozytora Bohdana Mazurka. Niestety historia starej fabryki zostanie w najbliższym czasie zakończona…