[KINO KINEMATOGRAF]

Max et les ferrailleurs/Max and the Junkmen
1971, 112 min.
Sekcja: Francuski Łącznik

Reżyseria: Claude Sautet
Scenariusz: Claude Néron, Claude Sautet, Jean-Loup Dabadie
Producent: Jean Bolvary, Raymond Danon, Roland Girard
Obsada: Michel Piccoli, Romy Schneider, François Périer, Georges Wilson
Kraj: Francja, Włochy

Detektywistyczny melodramat? Sautet z wyrafinowaniem i gracją odsłania gatunkowe karty.

Max (Michel Piccoli) jest niezależnym detektywem, który nie narzeka na brak pieniędzy. Doskwiera mu jedynie obecność gangów, których nie potrafi rozpracować. Żeby zachować dobre imię, postanawia udaremnić napad na bank, który szykuje banda drobnych złodziei. W celu poznania ich planu udaje bogatego bankiera i umawia się z Lilly, dziewczyną szefa szajki. Wygląda na to, że wszystko jest na dobrej drodze. Czy aby na pewno?

W mediach:

«Ponieważ Sautet był filmowcem, który lubił kreować psychologiczne sytuacje, Max i ferajna nie jest typowym kryminałem. To także elementarz świetnie naszkicowanych postaci, w którym można odnaleźć niesamowite niuanse zachowań i w przypadku Michela Piccoli’ego i [Romy] Schneider, aktorzy ożywili swoje postaci.»
— Kenneth Turan, Los Angeles Times, czytaj dalej tutaj (ang.)

Claude Sautet. Francuski reżyser i scenarzysta filmowy, któremu rozgłos przyniósł pokazany premierowo na 23. Festiwalu w Cannes „Okruchy życia”. Znany z barwnego portretowania powojennego życia w Paryżu i obsadzania Romy Schneider w wielu rolach, jak chociażby „Max i ferajna” z 1971 roku. 

Tagi: kryminał, melodramat, klasyka kina

Partnerem sekcji „Francuski Łącznik” jest Instytut Francuski w Warszawie