Filmy 15. FKA

Marzyciele

Marzyciele, reż. Bernardo Bertolucci, 2003

The Dreamers
2003, 115 min.
Sekcja: Online

Nagrody i selekcje: EFA – Nagrody publiczności dla reżysera i aktorki (Eva Green) (nominacje) 
Reżyseria: Bernardo Bertolucci
Scenariusz: Gilbert Adair
Producent: John Bernard , Jeremy Thomas
Obsada: Michael Pitt, Louis Garrel, Eva Green
Kraj: Francja, Włochy, Wielka Brytania, USA

Kino, seks, muzyka i polityka… Jeden z najgłośniejszych filmów Bertolucciego ( „Ostatnie tango w Paryżu”, „Konformista”), będący listem miłosnym do Paryża lat 60.

Paryż, wiosna 1968 roku. Matthew (Michael Pitt) student z amerykańskiej prowincji jest stałym bywalcem Filmoteki. Ale pewnego dnia zastaje ją zamkniętą: trwają protesty przeciw zwolnieniu jej dyrektora, legendarnego już Henri Langlois – staną się one wkrótce zarzewiem lewicowej rewolty. Właśnie wtedy poznaje rodzeństwo: Isabelle (Eva Green) i Theo (Louis Garrel), których znał tylko z widzenia. Pochodzą oni z bogatej mieszczańskiej rodziny – ich ojciec (Robin Renucci) jest uznanym poetą, kiedyś mocno lewicującym, teraz unikającym zaangażowania. Zafascynowany tą dwójką młody Amerykanin daje się wciągnąć w wyrafinowaną psychologiczno-erotyczną grę, która przybiera na intensywności, gdy rodzice rodzeństwa wyjeżdżają na wakacje, a Matthew wprowadza się do ich mieszkania. Jednocześnie za oknami rewolta przybiera na sile – trwają coraz bardziej gwałtowne starcia z policją.

POKAZ ONLINE (14-23.10.2024 na VOD Think Film, tylko dla posiadaczy_ek karnetów FKA)


W mediach:

«Trzy główne postaci charakteryzują się bezkrytyczną lenistwem i intensywnością ekstremalnej młodości, a Paryż wyczarowany przez Bertolucciego i jego scenografa Jeana Rabasse’a nie zostaje zhańbiony klasycznymi, celuloidowymi samplami.»
— Peter Bradshaw, „The Guardian”, czytaj całość tutaj

«Wiosną 1968 roku trzy planety – Seks, Polityka i Kino – zetknęły się w grawitacyjnym status quo. (…) Jest istotnym, aby znać kontekst przed obejrzeniem „Marzycieli”, bo Bertolucci z całą pewnością go znał. Jego film, podobnie jak „Ostatnie tango w Paryżu”, rozgrywa się niemal w całości w ciasnym, paryskim apartamencie. Jest o transgresyjnym seksie. Za oknami ulicą chodzą protestujący, zamieszki, a w niezwykle symbolicznym momencie jedno z tych okien przebija kamień, co ratuje bohaterom życie, zakłócając ich introwertyczny trójkąt.»
— Roger Ebert, RogerEbert.com, czytaj całość tutaj

Bernardo Bertolucci. (1941-2018) Włoski reżyser i scenarzysta. Jego film „Ostatni cesarz” (1987) zdobył dziewięć Oscarów, w tym za najlepszy film i reżyserię, co uczyniło go pierwszym włoskim reżyserem nagrodzonym Oscarem za reżyserię. Bertolucci był protegowanym Pier Paolo Pasoliniego, zdobywając reżyserskie szlify przy filmach mistrza („Włóczykij”, 1961). Jego filmy często poruszały tematy polityki, seksualności, historii i konfliktów klasowych. Do jego najbardziej znanych dzieł należą „Konformista” (1970) i „Ostatnie tango w Paryżu” (1972), które wywołały kontrowersje ze względu na swoje treści erotyczne.

Tagi: nostalgia, dramat erotyczny, kostiumowy
Trigger warnings: seks

Newsletter
Polub nas
Partnerzy